نینوا

ترفند دوم: اتهام خروج بر علیه خلیفه مسلمین به امام حسین علیه السلام و یارانش

روش دیگری که دشمن از آن برای القاء شبهه و دور کردن مسلمانان از فرهنگ عاشورا به کار بست، جنگ تبلیغاتی وسیع بر علیه حرکت انقلابی و اصلاحگرانه حضرت سیدالشهداء علیه السلام بود که در اوایل تا حدودی هم موفق شد ولی بعدها به برکت افشاگری های امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب کبری سلام الله علیها بخش عظیمی از مسلمانان بیدار و از اسیر شدن در دام حیله و نیرنگ اموی در امان ماندند.

ترفند دشمن به این شکل بود که به جامعه القاء کردند حسین بن علی علیه السلام هر چند نوه پیامبر صلی الله و علیه و آله وسلم است ولی طغیان گری در برابر حکومت اسلامی و خروج بر علیه خلیفه مسلمین(یزید) از هر کسی که باشد پذیرفته شده نسیت و باید برای سرکوب آن قیام کرد. در حالی که در اصل خلافت یزید ایرادات فراوان عقلی ، منطقی، اسلامی … وجود داشت و زیر بنای خلافت امویان دارای اشکال بود و آنچه که در حقیقت باید برای خلافت مسلمین اتفاق می افتاد و کسانی که در هرم خلافت اسلامی باید حکم می راندند، به دلایل فراوان از آن فاصله گرفته بودند و این انحراف بزرگ ریشه در وقایع غدیر و قضایای پس از وفات پیامبر مکرم اسلام صلی الله و علیه واله و سلم داشت.